با پیش رفتن تحولات، بیشتر مشخص میگردد “جمهوری اسلامی ترکیه” قصد دارد همانطور که لیدر ری استارت پیش بینی کرده بود، حجلهٔ “جمهوری اسلامی ایران” را برای روسیه پر کرده و با دلبری جای پای خود را نیز محکمتر کند.
روسیه با رژیم سوریه قراردادهای طولانی مدتی را از جمله قرارداد اجارهٔ بندر طرطوس و تجهیز سوریه به سامانهٔ S300 که لازمهٔ آن احداث پایگاههای نظامی بیشتر است، منعقد کرده است.
این پازل در کنار کاهش بیسر و صدای نیروهای رژیم تروریستی ایران که با هدف قرار گرفته شدنِ سنگین توسط اسرائیل و کم شدن توان ساپورت مالی و لجستیکی با افزایش تحریمها همراه شده، بدون واکنشی از طرف روسیه، تکمیل شد.
همه اینها نشان میدهد روسیه روز به روز بیشتر از ایران چشم پوشی کرده و سوریه و ترکیه را به طور کامل از آن خود میکند.
وجود یک ترکیهٔ حرف شنو، به عنوان نیروی نظامی تهدید کنندهٔ مرزهای عراق و سوریه که بهانهای مانند درگیری دائمی با کُردها دارد، برای این منظور ضروری است.
و از طرفی ترکیه تا چند روز پیش از معافیت نفتی آمریکا استفاده میکرد و با پولشویی، میلیاردها دلار به رژیم ایران کمک میکرد که البته با تحریم جدید آمریکا دیگر این کار را نمیتواند انجام دهد.
از طرف دیگر پافشاری ترامپ روی ایران هزینهٔ حمایت از جمهوری اسلامی را برای پوتین سنگین کرده و موازنهٔ سود و زیان آن بصرفه نیست.
چند سال پیشتر لیدر ری استارت معاملهٔ اجباری و پنهان آمریکا و روسیه بر سر ایران را پیشبینی کرده بود و گفته بود که تیم باهوش ترامپ این معامله را به ضرر رژیم ایران، هدایت خواهد کرد.
داشتن سوریه شاید تنها از لحاظ ژئوپولتیک برای روسیه بصرفه باشد، زیرا نزدیکترین راه زمینی انتقال نفت و گاز به اروپا از خاورمیانه را تحت کنترل روسیه درمیآورد و برتری تأمین انرژی اروپا توسط روسیه از مسیر اوکراین را تضمین میکند، اما سرمایهٔ انسانی ترکیه هم بازار صادرات روسیه بخصوص اسلحه را بجای ایران گرم خواهد کرد.
جنگ لفظی اردوغان با آمریکا به بهانههای مختلف و حمایت از مواضعی که روسیه خواهان آن است، بخصوص این اواخر و بر سر سامانهٔ دفاع موشکی، (خرید پاتریوت آمریکایی یا S400 روسی) ناز و عشوههای دلبرانهٔ دوست دختر تازهٔ پوتین را که جای معشوقهٔ پیر قبلی یعنی ایران را گرفته، تداعی میکند!
به همین دلیل لیدر ری استارت احتمال جنگ با محوریت ترکیه را بالا میدانست.
افزایش فشار آمریکا به رژیم جمهوری اسلامی در ابعاد مختلف و کاهش چشمگیر تعداد و شدت موضعگیریهای مقامات روس در این قبال، مطرود شدن بیشتر رژیم ایران را نشان میدهد.
روسیه، ایران را به آمریکا واگذار کرده (یا در حال واگذاری کامل است) و جمهوری اسلامی را تنها گذاشته است.
تحریمهای کمرشکن آمریکا چین را نیز از رژیم ایران بیشتر و بیشتر دور خواهد کرد.
آمریکا حتماً رژیم ایران را از پای درخواهد آورد و محافظهکاریها تنها برای کم کردن تبعات و هزینههاست.
متأسفانه رژیم و اپوزیسیونهای خارج و رسانهها با دشمنی آشکار با ریاستارت و به تبع آن مردم ایران، با بی توجهی و سکوت در برابر ظلم رژیم، به رغم شنیدن تمام پیشبینیهای لیدر ری استارت و تبلیغات ریاستارتیها، گزینهٔ عذاب و ابتلاء را انتخاب کردند (فاز ۲).
نمیدانیم طوفانهای داخلی و خارجی و بلایای زمینی و آسمانی کِی به پایان میرسد…
اما به نظر میرسد سکانس پایانی نمایش این گزینه، چیزی جز شروع “جنگ“ با امضای “لیدر ری استارت“ نباشد.