ری‌استارتی‌ها با قدرت تمام در حال تبلیغ قوانین اساسی امپراطوری کوروش چه در فضای مجازی، چه پخش شبنامه و تراکت و چه چهره به چهره با دوستان، آشنایان و مردم هستند.
اپوزسیون‌ها و رسانه‌هایشان نیز با قدرت تمام سانسور خبری ری‌استارت را ادامه می‌دهند و همچنان دنبال تبلیغ برای برگزاری اعتصابات، تجمعات و بهره برداری خبری از آن هستند.
متأسفانه حداکثر حقوقی که آنان برای مردم اعلام می‌دارند حق رأی دادن و انتخاب از بین خود آنان است.
چیزی که ری‌استارت را صدها پله جلوتر از آنان قرار داده، هدف و برنامهٔ منسجم مبارزه و حتی روشن بودن قوانین اساسی و شکل آیندهٔ حکومت است.
هدف از قوانین اساسی کوروش چیست؟
باید گفت بطور کلی هدف از این قوانین قدرت گرفتن مردم و تکریم مادی و معنوی آنها با روند افزایش دانایی است.
یک ری‌استارتِ فکری و عملی در ساخت ساز و کار رابطهٔ حکومت و مردم، مردم با مردم و جایگاه‌های حکومتی باهم بر مبنای دانایی و شایستگی.
یعنی قوه قضائیه، دولت و مجلسی که از داناترین مردم تشکیل می‌شود وظیفهٔ برآورده کردن حقوق مردم که در قانون اساسی کوروش تصریح شده باشد را دارد. بنابراین ورود به مناصب حکومتی دقیقاً به عکسِ وضع موجود و حتی وضع پیشنهادی اپوزسیون‌ها، مسئولیت و محدودیت می‌آورد و نه قدرت و مصونیت.
پس می‌بایست هر یک فرد در این جامعه قدرت و مصونیتی بالاتر از مسئولِ حکومتیِ برآورده کردن حقوق خود، استیضاح و حتی به زیر کشیدن دولتمردان، بدون ترس از عواقب ناگوار را دارا باشد. ترسی که با حمایت قانون، چالش رو در روی فحش به مسئولان، آزادی داشتن اسلحه برای بخشهایی از کشور و… می‌ریزد. ساز و کارهای حقوقی و قانونی این توانِ مردمی می‌تواند در نهادهایی همچون دادگاه قانون اساسی که غیر از سطور قانون اساسی به هیچ چیزی توجه نکند، تعبیه شود.
مهم استخوان بندی و تغییر فکر به این سمت است که مردم بالاترین قدرت، مصونیت و ارزش را دارند و هر فردی از همان مردم که به مقامات دولتی و حکومتی می‌رسد وارد دستهٔ قدرت‌طلبان و دنیاخواهان و دروغگویان شده است و باید مسئول و محدود شود تا خیرخواهی و انسانیت خود را در عمل ثابت کند و نه با شعار و رسانه.
این عمل نیز جز با دانایی و شایستگیِ انجام مسئولیت و محدودیت و نظارت قانون برآمده از دانایی، اثبات نخواهد شد.
وقتی صحبت از مسئولیت می‌کنیم خودبخود باید تضمین انجام مسئولیت و تنبیه عدم انجام آن را نیز در نظر بگیریم. به همین دلیل است که لیدر ری‌استارت بارها گفته که در آیندهٔ حکومت دانایان بسیاری پست‌های حکومتی را خالی خواهید دید. ترس از تنبیهِ اِهمال در انجام مسئولیت و عواقب کوتاهی کردن، موجب خواهد شد کسانی که دانایی و شایستگی بیشتری در خود دیده و جسارت ورود به این گرداب را دارند وارد آن شده و در صورت به سلامت گذشتن از آن نیز صاحب اجر و قرب بیشتری از طرف مردم و اعتماد به آنان برای مسئولیت‌های بزرگتر گردند. نه زورِ پول، تبلیغات رسانه‌ای، فریب مردم و خرید و فروش رأی و…
همان چیزی که با جملهٔ «رأی، دادنی نیست؛ بلکه فهمیدنی است» از زبان حسینی بیان شد.
سایر قوانین نیز در همین جهت تنظیم شده‌اند. بنابراین وقتی صحبت از قوانین حمایتی زنان می‌کنیم، زنانی با کرامت را در نظر گرفته‌ایم که بزرگترین مسئولیت جامعه، یعنی تولید و پرورش آینده سازان این سرزمین را به عهده دارند و نباید به هیچ وجه مشکل مادی، آموزشی، بهداشتی و… داشته باشند تا از آرامش و کرامتشان کاسته شود.
وقتی صحبت از بها دادن به کودکان می‌کنیم سلول‌های تازهٔ سازندهٔ اندیشه و عمل فردا را می‌بینیم که هر کوتاهی در حمایت از آنان ممکن است آیندهٔ آنان را از خِرد تهی کرده و در جهل و عادت، تبدیل به غدهٔ سرطانی برای فردای این پیکرهٔ واحد کند.
اینگونه شعار “بنی آدم اعضای یک پیکرند” را به عمل درآورده‌ایم.