همانطور که پیشتر لیدر ری استارت پیش بینی کرده بود، گام‌های مهمی در داخل و خارج جمهوری اسلامی برای کودتا و تغییر شکل ظاهری رژیم تروریستی ایران برداشته شده و در حال انجام است. این قضیه تا آنجا پیش رفته که تئوریسین‌های جناح راست رژیم حرف از تغییرات تا ۷۵% در ظاهر حکومت زده و مردم را به حضور در صحنه‌های نمایش، همچون انتخابات و تظاهراتِ تأییدی در ماه‌های آینده دعوت می‌کنند.
این جناح قصد در القای این فکر دارد که در ۴۰ سال گذشته، دستگاه‌های نظارتی با تأکید بر جمهوریت و دادنِ آزادی، حضور جریان‌های غرب گرا و لیبرال در انتخابات و رسیدن به قدرت را تسهیل کرده و باعث خدشه وارد شدن به انقلاب شده‌اند. باید این رویه را با حذف آنان و زمینه سازی برای حضور آنچه نیروهای مؤمن و جوانان انقلابی می‌خوانند، فراهم کرد.
تهدید به دادگاهی کردن و محاکمه و مجازات مدیران گذشته در صورت مقاومت در برابر تغییرات نیز از دیگر شرایط آن عنوان شده است.
آنان با تکرار افشاگری‌های لیدر ری استارت عنوان می‌کنند که جناح چپ و اصلاح طلبان همان مجاهدین خلق هستند و بعد از انقلاب ۵۷ به ساواک و اطلاعات نفوذ کرده و نگذاشتند انقلاب به مسیر اصلی خود برود. تعریف آنان از “مسیر اصلی انقلاب” هم غرب ستیزی با محوریت تنفر از آمریکا، اسرائیل و تا حدودی انگلیس و پیگیری اندیشه‌های سوسیالیستی با شعار “عدالت اجتماعی” است.
در این تفکر هر چند حرف از بازگشت به اندیشه خمینی زده می‌شود اما، “جمهوری اسلامی” و “انقلاب اسلامی” از هم تفکیک شده و قرار است تغییر ظاهری مدنظرشان به نام “حرکت‌های انقلابی” صورت گیرد. حرکت‌های انقلابی هم به دلیل ذات رادیکال و قانون گریز خود، برای موجه جلوه کردن، نیاز به پشتوانه افکار عمومی (شور و هیجان اجتماعی حاصل از خور و خواب و خشم و شهوت) دارند. بهترین بهانه برای این کودتا نیز مبارزه با فساد و نفوذ آمریکا و اسرائیل عنوان شده است.
پس جای تعجب نیست اگر طرفداران سابق احمدی نژاد و حامیان فعلی رئیسی را که قبلاً دم از عدالت زده و امروز ژست مبارزه با فساد گرفته‌اند، در میان آنان ببینیم.
جالب اینجاست که تمامی تقصیرات به گردن دولتِ به گفته آنان لیبرال است و دولت بوده که قصد کودتا و آچمز کردن رهبری را در سال‌های پیش و آبانماه ۹۸، با تحریک مردم و دامن زدن به اعتراضات معیشتی، داشته است.
از آن سو رسانه‌های فارسی زبان خارج نشین را متهم به مزدوری برای آمریکا و انگلیس، سلطنت طلبان و مجاهدین، بازوهای لیبرال دموکراسی خواه داخلی (دولت) و اصلاح طلبان می‌کنند.
درگیری “وزارت اطلاعات” با “اطلاعات سپاه” کاملاً در این سطور به چشم می‌آید. بقول لیدر ری استارت، پس نشسته هم می‌توان بین جناح‌های حکومت دعوا انداخت و…
مطمئناً زمانی که سید محمد حسینی این صحبت را کرد از کلید خوردن دعوای داخلی بین قدرت طلبان اطلاع داشت که هشدار مجددی برای وارد نشدن ری استارتیها در این دعواها داده و بر ادامه سکوت تا رسمیت یافتن تأکید کرد.
اکنون می‌توان دلیل لیدر ری استارت در جدا کردن بخش روسی و انگلیسی رژیم و نتایج دعواها و آشتی‌های خانوادگی آنان با یکدیگر را دید.
آیا قرار است پس از شکست کودتای جناح چپ در آبان ماه ۹۸، جناح راست با محوریت طیف مدعی انقلابیگری، کودتایی جدید را کلید زده و با به رخ کشیدن قدرتش، کار را در دوره ریاست جمهوری روحانی یکسره کند یا حرکات آبان ماه نیز فاز یک از کودتای خود سپاه و جناح راست بود؟
یا اینکه تمامی این برنامه‌ها با توافق طرفین و برای صحنه سازی انجام شده است؟
حسینی خبر از احتمال افزایش کشتگان تا ۲۰ و ۳۰ هزار نفر با ادامه جنگ قدرت و ادامه بایکوت ری استارت را داد.
به بیان دیگر شاید بتوان دعوای دو گروه کفتار که پس از مرگ خامنه ای و قتل رفسنجانی بر سر جنازهٔ حکومت به جان هم افتاده‌اند را به این مسائل نسبت داد.
هوشیاری پرزیدنت ترامپ در جدا کردن “مبارزین برای آزادی” با “معترضان معیشتی” را از اطلاع وی نسبت به ریز تحولات ایران و آگاهی نسبت به اپوزیسیون‌ها و کارکرد رسانه‌ها، می‌بینیم.
با توجه به اینکه اپوزسیونهای خارج نشین به دلیل طمع به قدرت رسیدن یا تطمیع مالی، علیرغم هشدارهای لیدر ری استارت، مزدوری پیشه کرده و وارد بازی شده و نقش دیکته شدهٔ خود را لَه یا علیه یکی از دو جناح رقیب داخلی یا سرویس‌های اطلاعاتی خارجی، برای فریب دادن مردم با رسانه‌های خود ایفا می‌کنند، تا لیدر ری استارت در سکوت بسر برده و دارای رسانه نشود، (به خصوص با وجود اینترنت نیم‌بند نامطمئن) نمی‌توانیم تحرکات جدیدی از اپوزسیون ری استارت را شاهد باشیم.
پست‌های مرتبط: